رژیم غذایی می‌تواند نقش مهمی در مدیریت حملات صرع داشته باشد. چندین نوع رژیم غذایی در کاهش فراوانی و شدت تشنج در افراد مبتلا به صرع مؤثر بوده است.
یکی از شناخته شده‌ترین سبک‌های غذایی، رژیم کتوژنیک است که یک رژیم غذایی پرچرب و کم کربوهیدرات است که بیش از یک قرن است برای درمان صرع استفاده می‌شود.
رژیم کتوژنیک با تحریک بدن به تولید کتون‌ها که مواد شیمیایی هستند به کاهش فعالیت‌های تشنج‌زا در مغز کمک می‌کند. این رژیم بیشتر تحت نظارت یک متخصص دنبال می‌شود و شامل رعایت دقیق نسبت درشت مغذی‌های خاص است.
یکی دیگر از سبک‌های غذایی که ثابت شده است در کاهش تشنج مؤثر است، رژیم اصلاح شده اتکینز Atkins Diet است که نسخه کمتر محدود کننده رژیم کتوژنیک است. رژیم اصلاح شده اتکینز همچنین یک رژیم پرچرب با کربوهیدرات کم است، اما نیازی به رعایت دقیق نسبت درشت مغذی‌های خاص ندارد.
سایر رژیم‌های غذایی که در زمینه صرع مورد مطالعه قرار گرفته‌اند شامل رژیم غذایی با شاخص گلیسمی پایین، رژیم غذایی تری‌گلیسیرید با زنجیره متوسط و رژیم غذایی مدیترانه‌ای اصلاح شده است، این رژیم‌ها در کاهش تشنج در برخی از افراد مبتلا به صرع عملکردی امید بخش داشته‌اند، اما تحقیقات بیشتری برای تعیین اثر بخشی آنها مورد نیاز است.
توجه به این نکته مهم است که رژیم‌های غذایی باید همیشه همراه با داروهای ضد صرع و نه به عنوان جایگزینی برای آنها استفاده شوند. افراد مبتلا به صرع که علاقه‌مند به استفاده از یک نوع رژیم غذایی هستند باید با یک متخصص مشورت کنند تا مشخص شود که آیا این رژیم برای آنها مناسب است یا خیر و راهنمایی در مورد نحوه اجرای ایمن و مؤثر رژیم غذایی دریافت کنند.
کدام مواد غذایی برای صرع مضر هستند؟
هیچ پاسخ یکسانی برای این سؤال وجود ندارد، زیرا غذاهایی که ممکن است باعث تشنج در افراد مبتلا به صرع شوند بسته به فرد ممکن است متفاوت باشد. با این وجود برخی از دستورالعمل‌های کلی وجود دارد که افراد مبتلا به صرع امکان دارد بخواهند از آنها پیروی کنند تا خطر تشنج را به حداقل برسانند، برای مثال، برخی از افراد مبتلا به صرع ممکن است به غذاهای حاوی قند، کافئین یا شیرین‌کننده‌های مصنوعی حساس باشند. برخی دیگر امکان دارد به غذاهایی که حاوی سدیم یا MSG هستند حساس باشند. علاوه بر این، الکل و داروهای غیر قانونی می‌توانند خطر تشنج را در افراد مبتلا به صرع افزایش دهند.
برای افراد مبتلا به صرع مهم است که با پزشک متخصص همکاری کنند تا تعیین کنند کدام غذاها و مواد ممکن است در مورد آنها باعث تشنج می‌شوند.
MSG یا مونو سدیم گلوتامات یک تقویت کننده طعم است که به طور معمول در غذاهای فراوری شده، غذاهای رستورانی و چاشنی‌های بسته‌بندی شده استفاده می‌شود.
برخی از افراد مبتلا به صرع ممکن است به MSG حساس باشند که در برخی موارد می‌تواند باعث تشنج شود. در اینجا برخی از غذاهای رایج که ممکن است حاوی MSG باشند آورده شده است:
- گوشت‌های فراوری شده مانند هات‌داگ، سوسیس و بیکن
- کنسرو سوپ و آبگوشت
- غذاهای میان وعده بسته‌بندی شده مانند چیپس و کراکر
- رشته فرنگی و سوپ فوری
- شام و خوراکی‌های یخ زده
- مخلوط چاشنی و مخلوط ادویه
- سس سالاد و ماریناد
- سس سویا و سایر چاشنی‌های آسیایی
- غذاهای فست‌فود و رستوران
مهم است که برچسب مواد غذایی را به دقت بخوانید و از مواد تشکیل دهنده غذای رستوران آگاه باشید تا مشخص شود که آیا آنها حاوی MSG هستند یا خیر. برخی از غذاها ممکن است حاوی MSG با نام‌های مختلف مانند پروتئین گیاهی هیدرولیز شده یا عصاره مخمر اتولیز شده باشند، بنابراین آشنایی با این مواد نیز ضروری است.
اگر فرد مبتلا به صرع مشکوک باشد که MSG ممکن است باعث تشنج او شود، باید با یک متخصص مشورت کند تا تعیین کند که آیا اجتناب از غذاهای حاوی MSG ممکن است برای او مفید باشد یا خیر.
مواد غذایی مفید برای صرع
چندین غذا و مواد مغذی وجود دارند که در مدیریت صرع مؤثر هستند. در اینجا چند نمونه از آنها گفته شده است:
تری گلیسیریدهای زنجیره متوسط MCT
MCTها نوعی چربی هستند که به سرعت توسط کبد به کتون تبدیل می‌شوند که می‌تواند به کاهش فعالیت تشنج در مغز کمک کند. غذاهایی که دارای MCT بالایی هستند عبارت هستند از روغن نارگیل، روغن هسته خرما و محصولات لبنی.
اسیدهای چرب امگا 3
اسیدهای چرب امگا 3 نوعی چربی سالم هستند که می‌توانند به کاهش التهاب در مغز کمک کنند که این قضیه ممکن است به کاهش فعالیت تشنج کمک کند. غذاهای سرشار از امگا 3 شامل ماهی‌های چرب مانند سالمون، ماهی قزل‌آلا، ساردین و همچنین دانه کتان، دانه چیا و گردو است.
ویتامین D
سطوح پایین ویتامین D با افزایش خطر تشنج در افراد مبتلا به صرع مرتبط است. غذاهای سرشار از ویتامین D عبارت هستند از ماهی‌های چرب، زرده تخم‌مرغ و غذاهای غنی شده مانند شیر، غلات و آب پرتقال.
منیزیم
منیزیم یک ماده معدنی است که می‌تواند به تنظیم عملکرد اعصاب و عضلات کمک کند که این قضیه ممکن است به کاهش فعالیت تشنج کمک کند. غذاهایی که سرشار از منیزیم هستند عبارت هستند از سبزی‌های برگ‌دار مانند اسفناج و کلم پیچ، مغزها، دانه‌ها و غلات کامل.
غذاهای غنی از آنتی اکسیدان
آنتی اکسیدان‌ها ترکیباتی هستند که می‌توانند به محافظت از مغز در برابر استرس اکسیداتیو کمک کنند و این امر ممکن است به فعالیت تشنج کمک کند. غذاهایی که سرشار از آنتی اکسیدان هستند انواع توت‌ها، شکلات تلخ، میوه‌ها و سبزی‌های رنگارنگ مانند زغال‌اخته، توت‌فرنگی و اسفناج را شامل می‌شوند.
توجه به این نکته مهم است که در حالی که این غذاها و مواد مغذی ممکن است برای افراد مبتلا به صرع مفید باشند، باید همیشه به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی متعادل و با مشورت یک متخصص مصرف شوند.
تأثیر نوشیدن آب بر روی بیماری صرع
نوشیدن آب برای حفظ هیدراتاسیون مناسب و سلامت کلی ضروری است، اما اثرات خاص آن بر صرع مشخص نیست، با این حال، کم آبی بدن می‌تواند باعث تشنج یا میگرن در برخی از افراد مبتلا به صرع شود، بنابراین مهم است که به درستی هیدراته بمانید.
برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان صرع می‌توانند به عنوان یک عارضه جانبی باعث کم‌آبی بدن شوند، بنابراین نوشیدن مقدار زیادی آب ممکن است به کاهش آن کمک کند.
مهم است که توجه داشته باشید که مصرف بیش از حد آب می‌تواند منجر به یک وضعیت بالقوه خطرناک به نام هیپوناترمی شود که با سطوح پایین سدیم در خون مشخص می‌شود. افراد مبتلا به صرع باید با یک متخصص مشورت کنند تا میزان مناسب آب برای نوشیدن را برای شرایط خاص خود تعیین کنند.
جمع بندی
رژیم غذایی می‌تواند نقش مهمی در مدیریت صرع داشته باشد، زیرا نشان داده شده است که برخی از رژیم‌های غذایی در کاهش دفعات و شدت تشنج مؤثر هستند. شناخته شده‌ترین برنامه‌های غذایی برای صرع شامل رژیم کتوژنیک و رژیم اصلاح شده اتکینز است که هر دو رژیم‌های پرچرب با کربوهیدرات کم است.
سایر رژیم‌های غذایی مانند رژیم غذایی با شاخص گلیسمی پایین و رژیم مدیترانه‌ای اصلاح شده نیز در کاهش تشنج مؤثر بوده است. برای افراد مبتلا به صرع مهم است که با یک متخصص مشورت کرده تا بهترین رژیم غذایی را برای مورد خاص خود تعیین کنند و اطمینان حاصل کنند که در معرض خطر کمبود مواد مغذی یا دیگر مشکلات سلامتی نیستند.
بدون دیدگاه