محتوای این مطلب
عفونت ستون فقرات یک عارضه بسیار نادر محسوب می‌شود که امکان دارد در دیسک‌های میان مهره‌ای یا در مهره‌های ستون فقرات (که به آن استئومیلیت نیز می‌گویند) رخ دهد. چنانچه عفونتهای ستون فقرات در زمان مناسب و به درستی درمان نشوند به یک عارضه بسیار مخرب تبدیل خواهند شد. این عفونت‌ها در بیشتر مواقع باکتریایی بوده و از طریق ستون فقرات وارد جریان خون می‌شوند. زمانی که فرد به عفونت ستون فقرات مبتلا شد، استخوان‌ها خود به خود و بدون دخالت عامل بیرونی شروع به انحطاط و تخریب می‌کنند.
به این نکته توجه داشته باشید که برای درمان و مداوای عفونت ستون فقرات بدون شک می‌بایست به پزشک متخصص مغز و اعصاب با مراجعه کنید تا با ارائه روش‌‌های درمانی مناسب و تحت کنترل در آوردن خطرات و عوارض جانبی، دوره درمان و همچنین دوره نقاهت پس از درمان را به حداقل زمان ممکن کاهش دهد.
علائم و نشانه‌ها در عارضه عفونت ستون فقرات به طور کامل بستگی به نوع عفونت دارند که در ادامه به تشریح و توضیح آنها پرداختیم.
استئومیلیت
احساس درد در ستون فقرات، یکی از متداول‌ترین نشانه‌هایی است که افراد مبتلا به استئومیلیت آن را تجربه خواهند کرد. این درد به خصوص شب هنگام افزایش پیدا کرده و با گذشت زمان نیز برطرف نمی‌شود.
در بیشتر مواقع این درد تنها علائم عارضه استئومیلیت بوده و به همین سبب تشخیص آن اندکی دشوار است. در برخی موارد نیز فرد مبتلا گرفتار اختلالات حرکتی در اندام خود خواهد شد، این امر فقط در شرایطی رخ می‌دهد که نخاع فرد بیمار دچار فشردگی شده باشد.
دیسکیتیس discitis
با ابتلا به دیسکیتیس امکان دارد تب و لرز در سراسر بدن و درد هنگام حرکت در ستون فقرات را تجربه کنید. کودکان خردسال و نوجوانان نیز احتمال دارد به دیسکیتیس مبتلا شوند. بیشتر افراد مبتلا به دیابت در معرض خطر ابتلا به دیسکیتیس قرار دارند.
عوارض که بر اثر دیسکیتیس ایجاد می‌شوند عبارت هستند از:
- تغییر شکل یا انحراف ستون فقرات
- اختلالات عصبی
مننژیت
با مبتلا شدن به مننژیت، بیمار نشانه‌هایی نظیر تب و دردهای عضلانی را تجربه خواهد کرد که به طور معمول به دنبال عفونتهای ویروسی ایجاد می‌شوند. این نشانه و علائم عبارت هستند از:
- تب
- احساس خشکی و سفتی گردن
- سردرد
چنانچه بافت مغز تحت تأثیر عفونت قرار گرفته باشد، احتمال دارد بیمار علائم و نشانه‌های زیر را نیز تجربه کند:
- تشنج
- دلیریوم یا روان آشفتگی: بیماری که بر روی هوشیاری بیمار تأثیر می‌گذارد.
- اختلال عصبی که ممکن است بر قابلیت‌های تکلم و حرکتی فرد اثر بگذارد.
استئومیلیت مهره ای
- احساس درد شدید در ناحیه کمر
- تب
- لرز
- کاهش وزن و لاغری
- اسپاسم‌های عضلانی
- ایجاد درد و اختلال در ادرار کردن
- مشکلات و اختلالات عصبی: احساس ضعف و بی‌حسی در ناحیه دست یا پاها، از دست رفتن اختیار روده یا مثانه
عفونت در فضای دیسک میان مهره ای
نخست امکان دارد بیماران علائم کمی را تجربه کنند، اما سرانجام دچار کمر درد با شدت زیاد می‌شوند. در این موارد کودکان خردسال دچار تب نخواهند شد، اما از خم کردن ستون فقرات خود اجتناب می‌کنند.
به طور معمول کمر درد در کودکان ۳ تا ۹ سال نیز مشاهده می‌شود. عفونتهای فضای دیسک میان مهره ای امکان دارد به طور میانگین ۱ ماه پس از انجام عمل جراحی نیز رخ دهند. کمر درد ناشی از عفونت پس از عمل جراحی با استراحت کردن و بی‌حرکت ماندن تسکین پیدا خواهد کرد، اما تحرک زیاد باعث شدت گرفتن درد خواهد شد.
اگر برای درمان این عارضه اقدام نشود، درد به مرور غیر قابل کنترل شده و دیگر به داروهای مسکن نیز پاسخ نخواهد داد.
عفونت کانال نخاعی
علائم و نشانه‌های عفونت کانال نخاعی در بیماران بزرگسال بیشتر به صورت زیر بروز خواهد کرد:
- کمردرد شدید همراه با تب و حساسیت موضعی در ناحیه ستون فقرات
- احساس درد در ریشه عصبی که از ناحیه دچار عفونت شده ساطع می‌گردد.
- احساس ضعف در عضلات و اختلال در کارکرد روده یا مثانه
- ابتلا به فلج یا ناتوانی حرکتی
در کودکان، رایج‌ترین علائم و نشانه‌ها، گریه‌های طولانی مدت، درد در زمان لمس ناحیه مورد نظر و حساسیت لگن هستند.
عفونت در بافت نرم اطراف ستون فقرات
در مجموع علائم این عارضه غیراختصاصی و نامشخص است، اما بیشتر مواقع در آبسه طناب نخاعی، احتمال دارد بیمار در پهلو، شکم یا لگن خود احساس درد داشته باشد و در موارد آبسه عضله پسواس Psoas نیز امکان دارد فرد دردی را حس کند که به قسمت لگن یا ران گسترش پیدا میکند.
درمان عفونت ستون فقرات
این که چه نوع درمانی برای عفونت ستون فقرات استفاده شود، بستگی به این دارد که عفونت در چه مرحله‌ای قرار گرفته است.
درمان با آنتی بیوتیک
برای درمان عفونت ستون فقرات، پزشک به احتمال زیاد ترکیبی از آنتی‌بیوتیک‌های داخل وریدی و بریس‌ها Brace را برای حمایت از ستون فقرات در زمان بهبودی تجویز میکند. در بیشتر مواقع برای درمان عفونت کافی است، اما چنانچه شدت عارضه بیشتر باشد می‌بایست به سراغ سایر متدهای درمانی برویم.
لامینکتومی
چنانچه عفونت ستون فقرات آبسه داشته باشد، جراح امکان دارد نیاز به انجام لامینکتومی جهت کم کردن میزان فشار بر روی نخاع داشته باشد. در طول لامینکتومی، پزشک متخصص قسمت پشتی مهره (لامینا) را برخواهد داشت تا فضای نخاعی افزایش یابد.
فیوژن میانی کمری
در زمان انجام این متد درمانی، پزشک متخصص منبع عفونت را از ستون فقرات خارج کرده و پس از آن فیوژن ستون فقرات را انجام می‌دهد. با ورود به ستون فقرات از قسمت جلو (سمت قدامی)، جراح با انجام پیوند استخوانی را وارد کرده که برای همیشه دو مهره را برای حمایت به یکدیگر متصل خواهد کرد.
کیفوپلاستی
چنانچه مهرهها بر اثر عفونت دچار شکستگی شده باشند، پزشک می‌بایست کیفوپلاستی یا عمل بزرگ کردن مهرهها را انجام داده و در طی این عمل، پزشک عفونت را مرتفع کرده و سیمان درجه پزشکی را به مهره فرو ریخته تزریق خواهد کرد.
جمع بندی
عفونت ستون فقرات یک نوعی بیماری نادر و در عین حال خطرناک محسوب می‌شود. این عارضه زمانی اتفاق می‌افتد که قارچ، باکتری یا ویروس‌ها بافت‌های ستون فقرات را مورد هجوم قرار دهند. این عوامل به طور تقریبی به هر بافتی در ستون فقرات نظیر دیسک، مهره، کانال نخاعی و حتی خود نخاع آسیب وارد خواهند کرد.
عفونت ستون فقرات در بیشتر موارد بدون جراحی قابلیت درمان شدن را دارند. داروهای آنتی‌بیوتیک در بیمارستان تجویز می‌شوند و به مدت ۴ تا ۶ هفته مصرف آنها در منزل ادامه پیدا خواهند کرد. امکان دارد بیمار حتی برای ماه‌ها نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک خوراکی داشته باشد.
بدون دیدگاه