بیماری پارکینسون یک بیماری پیشرونده سیستم عصبی مرکزی است که با علائم لرزش اندامها ، کندی حرکت ، عدم تعادل و سفتی در اندامها مشخص میشود .در بیماران مبتلا به پارکینسون معمولا حرکات صورت نیز کاهش یافته و به اصطلاح ماسکه میشود. عللی که باعث افزایش احتمال ابتلا به پارکینسون میشوند شامل سن ، جنس، زمینه ژنتیکی و ارثی و همچنین سکته مغزی ، بیماریهای تیروئیدو پاراتیروئید ، ضربه های مکرر به سرو تماس با مواد شیمیایی سمی و آفت کش های صنعتی هستند . برای کاهش ابتلا به پارکینسون توصیه به مصرف میوه جات و سبزیجات تازه ، مصرف مواد و داروهای آنتی اکسیدان ، مصرف ویتامین ایی و امگا سی، مصرف ویتامین د ، ورزش منظم و روزانه بخصوص انجام ورزشهای هوازی، مصرف چایی سبز و کافئین و قهوه و مصرف کوآنزیم کیوتن توصیه میشود . گاهی اوقات پارکینسون ناشی از مصرف زیاد از حد بعضی از داروها می باشد که به آن پارکینسونیسم دارویی گفته میشود.
